De week begon met een zeer gezellig bezoek van Dimitri, Veerle en Ferre. De trotse eigenaren van Cliff, papa van de 7 soul sisters. Uit België naar Grave gekomen om te knuffelen met het nageslacht van Cliff. Zo fijn om te merken dat zij ook betrokken willen zijn bij het opgroeien van de pups. Voor alle pups een geweldig presentje dat wij straks aan de nieuwe eigenaren kunnen geven, zo lief.
Tijdens dit bezoek merkten we dat Patti, pupje rood, niet zo lekker in haar vel zat. Ze had geen zin in eten, haar vacht was dof, ze trok zich terug en sliep heel veel. ’s Middags werd het niet beter en gingen we ons toch wat zorgen maken. Wat zou er toch met haar aan de hand zijn? Om te zorgen dat ze niet ging uitdrogen gaf ik haar water met een klein spuitje. Dit bleef er wel in maar ze knapte er niet van op. Aan het eind van de middag kreeg ze braakneigingen maar er kwam helemaal niets. Na contact met fokker Nel Blaakman besloten om naar de dierenarts te gaan. Patti in een Curver doos met een dekentje op de bijrijder stoel, gordel er omheen en tijdens het rijden 1 hand om haar te aaien. De dierenarts heeft haar helemaal nagekeken en kon gelukkig niets vinden. Patti had geen koorts, hart en longen klonken goed en haar klieren waren niet opgezet. Misschien iets verkeerds gegeten in de tuin wat niet zo lekker in haar maag/darm stelstel was gevallen? In overleg besloten haar een middel te geven tegen misselijkheid en haar wat vocht toe te dienen ter ondersteuning. Bij thuiskomst merkte ik dat ze al alerter was en heb ik haar op advies van de dierenarts direct wat mousse gegeven. Dit at ze direct op waarna ze lekker ging slapen. Die avond nogmaals mousse gegeven en we zagen haar zienderogen opknappen. Met een gerust hart konden we haar die avond dan ook lekker bij haar zusjes laten slapen.
De volgende dag oogde Patti weer fitter en had ze weer zin aan eten. Tegen de avond speelde ze al weer met haar zusjes en zag je ook dat haar vacht minder dof was. Ze was er doorheen. Waar doorheen dat weten we tot op heden niet maar dat maakt ook niet meer zoveel uit.
Over het algemeen genomen was het afgelopen week prima weer en zijn de pups heerlijk buiten geweest. Ze spelen lekker in de buitenren, rennen door de tunnel achter elkaar aan en beginnen steeds meer met de knuffels te spelen en te slepen. Trekspelletjes met knuffels zijn ook favoriet. Slapen doen ze heerlijk op het gras. De mandjes en het speelkleed laten ze links liggen. Wat ze super fijn vinden is slapen onder de swing schommel en tunnel. Dan zie je kleine kopjes of staartjes onder de tunnel vandaan komen en dan weet je dat ze aan het rusten zijn.
Dieke ligt buiten de ren te slapen en springt zo nu en dan in de ren om even haar kroost te checken. Ze gaat ze dan allemaal even bij langs, even een lik over het hoofd om vervolgens geduldig te blijven staan voor de pups die wakker worden en bij haar gaan drinken. Liggend drinken is er niet meer bij. De pups staan deze week alleen nog maar aan de melk bar en Dieke vindt allemaal prima. Zo bewonderenswaardig dat zij het drinken nog steeds toelaat. Je zou zeggen dat het drinken met die scherpe tandjes niet altijd zachtzinnig gaat maar aan de tepels van Dieke te zien zijn de pups heel voorzichtig. Ze heeft geen wondjes wat maakt dat ze het zogen ook rustig toelaat.
Op dit moment bestaat de voeding van de pups uit 2 X vlees en 2X brokjes. Beiden gaan er goed in. Het vlees is binnen 5 seconden op maar voor de brokjes hebben ze iets meer tijd nodig. De puppybrokken zijn best hard dus rustig 1 voor 1 kauwen en naar binnen werken. De ene pup is wat sneller dan de ander maar Det en ik staan er altijd bij om de snelle eters weg te houden hij de iets langzamere eters. Gelukkig is dit met 7 pups goed te doen. Ik vraag me wel af hoe fokkers dit doen bij 10 of meer pups. Die doerakken zijn inmiddels zo snel dat je vaak handen en voeten tekort komt.
Bezoek om met de pups te knuffelen en te spelen hebben we genoeg. De meeste dagen hebben we ’s ochtends en ’s middags knuffelsessies. Jong en oud, rustig en druk en alles is prima. De pups en Dieke blijven relaxed onder alle aandacht. En als ze er genoeg van hebben gaan ze gewoon lekker slapen en dan laten we ze ook met rust.
Tegen de avond gaat het hele spul naar de ren aan het huis waarbij de deuren naar de binnenren open zijn zodat ze zelf kunnen kiezen of ze binnen of buiten willen zijn. Det en ik zitten dan meestal op het tuinbankje voor het raam een hapje te eten en kunnen we onze ogen niet van het mooie jonge spul afhouden. Als wij ons eten op hebben roepen we de pups binnen en gaan de deuren dicht. Een paar dagen geleden merkten we dat een aantal pups, na het slapen, bij de deur gingen staan en gingen piepen/keffen. Die pup lieten we vervolgens naar buiten en tot onze grote verbazing werd er gepoept en/of geplast. Hoe geweldig is dat! De eerste stap naar zindelijkheid is gezet. Super trots nu we merken dat meer pups dit ’s avonds gaan doen.
Afgelopen woensdag zijn we met het hele spul naar de dierenarts geweest voor de 1e inenting. Wij hebben de achterbak in 2 gedeelten gescheiden door een rek. Dieke in het ene stuk en de 7 zusjes in het andere stuk. De heenweg was voor een paar toch wel wat wennen. We kregen wat klaaggezang uit de kofferbak te horen maar voor een eerste keer viel het mij mee. Bij de dierenarts mochten ze vrij in de wachtkamer lopen. We waren op het eind van het spreekuur dus het was niet zo erg dat er zo nu en dan een plasje op de grond kwam. Voor Dieke is een dierenarts bezoek altijd feest. Ze gaat er kwispelend heen en komt er kwispelend vandaan. Zo verging het ook de pups. Achter Dieke aanlopend gingen ze direct naar de spreekkamer waar de dierenarts en meerdere dierenartsassistenten zich vol liefde gingen ontfermen over de Soul Sisters. Deze vonden de aandacht meer dan fijn. 1 voor 1 werden ze door mij op de tafel getild waar een matje klaar lag met heerlijke mousse. Hart en longen luisteren, in de oren kijken, de buik voelen, vacht kammen en ook nog tandjes kijken; alles was prima. De inenting als laatste maar dan was alle aandacht al weer bij de heerlijke mousse op het matje. Ze hebben geen kik gegeven en gingen na dit avontuur gewoon lekker in de spreekkamer slapen. Al met al een meer dan succesvolle 1e ervaring met de dierenarts.
Volgende week staan er weer wat leuke activiteiten op het programma. De puppytest en fokkers Marianne Voorneveld en Nel Blaakman komen de pups “keuren” op hun exterieur. Det en ik zijn benieuwd wat beide activiteiten voor info gaat opleveren want daarna zullen wij de keuze gaan maken welke pup naar welke nieuwe eigenaar zal gaan én welke pup bij ons en Dieke blijft wonen. Ik hoop dat we dit bij het volgende week journaal duidelijk hebben anders zullen we nog een weekje moeten wachten.
