Deze week was het een aantal dagen prachtig weer dus tijd om de 7 Soul Sisters mee naar buiten te nemen. Een stuk gazon afgezet, dekentje, speeltjes en mandjes erin en de gezusters in een grote gele bak naar de tuin dragen. Dit ging nog net. Niet alleen qua gewicht maar zeker door de bewegelijkheid en de drang om eruit te klimmen.
De eerste stappen op het gras waren even onwennig maar al gauw liepen ze parmantig door elkaar heen. De neuzen stonden niet stil. Snuffen aan het gras, de blaadjes die erop lagen, het kleed en de stoel. Opkijkend als de hond van de buren ging blaffen, de buurman het gras ging maaien of een motor over de dijk scheurde. Wat een ervaringen die ze dan gingen verwerken door in een diepe slaap te vallen in een mandje of tegen elkaar aan. Schokkende lijfjes en piepende/kreunende geluidjes in verschillende vormen en toonsoorten.
De ontwikkeling van de honden lijfjes heeft zich deze week voornamelijk gericht op het hoofd. Zo voelden we vorige week een tand nu kunnen we zeggen dat het hele melkgebit aanwezig is. Kleine haaientandjes die nu al zeer voelbaar zijn voor ons. De Soul Sisters zijn namelijk dol op tenen, sokken, t-shirts, knopen en dekentjes. Ook de knuffels moeten er aan geloven. Er wordt in gebeten en mee gesleept. De vorm van het hoofd is ook wat aan het veranderen. Waren ze bij de geboorte nog behoorlijk “stomp” nu zie je dat ze ietwat langgerekt gaan worden.
Nu de oogjes en oren steeds beter gaan functioneren merken we ook dat ze steeds meer op elkaar en op ons gaan reageren. Als Det en ik in de ren zitten komen ze naar ons toe en ze stappen ook steeds meer op elkaar af. Soms om lekker tegen elkaar aan te liggen maar ook dikwijls om elkaar uit te dagen. Dit laatste gaat soms met gegrom gepaard en mondt uit in een lekker partijtje worstelen waarbij ze even later naast elkaar in slaap vallen.
Deze week zijn we begonnen met “bijvoeren” van de pups. Eerst wat mousse om ze te laten wennen aan een andere manier van eten. Nou dat wennen was niet echt nodig. Bij het ruiken van de mousse zaten ze er al met neus en poten in. Dat gaf zoveel vertrouwen dat we na 2 dagen zijn overgestapt op 1 keer per dag vlees. Het vlees geven combineren we met een fluit signaal en het is super om te zien dat ze na 3 dagen al alert reageren als ze de fluit horen. We gaan het vlees geven langzaam opbouwen naar 4 x per dag wat we halverwege dan ook nog gaan combineren met puppy brokken, maar zover is het nu nog niet. Onze Dieke houdt alles goed in de gaten, is super relaxed en gaat nog steeds om de 3 à 4 uur de ren in om het hele spul te voeden. Een stukje puppy vlees is nu, naast al haar andere eten, een heerlijke traktatie.
Deze week zijn de eerste toekomstige pup eigenaren, buren, familie en vrienden op bezoek geweest. Vele handen hebben de pups al aangeraakt en opgetild en we merken dat de Soul Sisters en Dieke het allemaal prima vinden. Dieke kijkt toe hoe de pups geknuffeld worden en gaat zelf in de ren om ook aandacht te krijgen. De komende week staat de agenda volgepland met bezoek want wij snappen dat iedereen met de Soul Sisters en Dieke wil komen knuffelen.
Volgende week komt de Raad van Beheer op bezoek en worden alle Soul Sisters gechipt. Dan zullen we laten weten met welke stamboomnamen de Soul Sisters door het leven gaan 😉
