Jeetje, wat vliegt de tijd! Als de dag van gisteren herinner ik me de geboorte van alle 7 soul sisters en nu lopen ze “keffend” en “bekvechtend” door de werpkist.
Het lopen gaat met de dag beter en sneller. Je ziet de pups steviger en zekerder worden in hun bewegingen. Nu de oogjes en oortjes steeds beter gaan werken zie je ook dat ze gerichter naar elkaar toe lopen om contact te maken. Om tegen elkaar aan te gaan liggen of om te stoeien en elkaar of de knuffels in de werpkist uit te dagen. Dit laatste gaat met veel geluid gepaard en soms schrikken wij van het volume dat er uit zo’n klein hummeltje kan komen. Niet alleen reageren de pups op elkaar, ze gaan ook op Det en mij reageren. Als wij in de ruimte voor de werpkist zitten en tegen ze gaan praten dan komen de pups naar ons toe en maken ze contact. Een aantal zijn ook al zo ver dat ze uit de werpkist kruipen en de ruimte ervoor gaan ontdekken, hoe geweldig is dat!
Ook de fase van “zindelijkheid trainen” is begonnen. Het kleed in de werpkist is gehalveerd en de andere helft is voorzien van pads. Mooi om te zien dat ze, na het wakker worden, slaap dronken naar de pads lopen en daar gaan plassen. Het gaat natuurlijk niet altijd goed maar iedere pup die een plasje op de pads pleegt wordt door Det en mij enthousiast beloond. Zo nu en dan vinden we een poepje maar Dieke is zo proper dat dat nog niet zo vaak is voorgekomen.
Ontwormen stond deze week ook op de planning. Roze achtige vloeistof met een spuitje in die kleine bekkies spuiten en dan zorgen dat ze direct gaan slikken. Bij pup 5 waren Det en ik er redelijk vaardig in en kregen de laatsten iets minder kans tot uitspugen. In week 5 krijgen Det en ik de volgende ontworm sessie en zullen we zien hoe het ons dan afgaat 😉
Wat weer een week vol avonturen en geluksmomenten. Wat een rijkdom om dit pup geluk zo intens en dichtbij mee te mogen maken. Nu al benieuwd wat week 4 ons gaat brengen!
